Είναι αλήθεια πως από την ημέρα λειτουργίας του blog δε δώσαμε τον απαιτούμενο χώρο στον Αυτοκράτορα του ελληνικού μπάσκετ και στην προσπάθεια της διοίκησης να εξασφαλίσει την οικονομική εξυγίανση της ομάδας. Ίσως και λόγω των δραματικών εξελίξεων στο ποδοσφαιρικό τμήμα.
Κακώς βέβαια. Η ομάδα δεν προχωρά με αυτόματο πιλότο. Η διοίκηση της ομάδας έχει κάνει μεγάλη προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση αν και δέχθηκε πόλεμο από τα γνωστά κέντρα των πρώην λιγδο-συμμοριτών που την "καταλήστεψαν" σε όλα τα επίπεδα, όχι απαραίτητα και μόνο το οικονομικό.
Η διοίκηση Αρβανίτη έχει κάνει ως τώρα τουλάχιστον τα "αυτονόητα". Η ΚΑΕ έχει υπαχθεί στο άρθρο 99, η ομάδα αν και δεν πρωταγωνιστεί παρουσιάζει ένα αξιοπρεπές πρόσωπο ενώ στο προσωπικό της έχει ανθρώπους γνώστες του αθλήματος που βοηθούν στη συνεχή βελτίωση. Πέρυσι με το Βαγγέλη Αγγέλου και φέτος με το Δημήτρη Πρίφτη στο τιμόνι, από τους πλέον φερέλπιδες Έλληνες προπονητές, η διοίκηση δείχνει πως επιθυμεί να παραδώσει το αγωνιστικό τμήμα σε ασφαλή χέρια δίχως να κάνει πειραματισμούς παλαιοτέρων ετών ή ποδοσφαιρικού τμήματος.
Και στον κρίσιμο τομέα του μάρκετινγκ έχουν γίνει σημαντικές βελτιώσεις. Δίπλα σ' αυτή τη γιγαντιαία προσπάθεια που γίνεται είναι αρωγός και ο θεάνθρωπος, η σημαία του συλλόγου, ο μεγαλύτερος Έλληνας αθλητής όλων των εποχών ο Νίκος Γκάλης. Οι τιμητικές εκδηλώσεις της ΚΑΕ προς τιμήν του δε φέρνουν κοντά στο... νέο Άρη μόνο τον ίδιο αλλά και όλη τη φίλαθλη Ελλάδα που για μία περίπου δεκαετία, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, υποστήριζε καθολικά μία Ελληνική ομάδα στο άθλημα, τον Άρη. Η διοίκηση πέρα από τα "αυτονόητα" προσπαθεί, επιτέλους, να κάνει κάτι πολύ πιο σπουδαίο: να βγάλει τον Άρη από την απομόνωση στην οποία τον είχαν καταδικάσει για να τον ελέγχουν. Aκόμα και η κίνηση του Προέδρου του ΕΣΑΚΕ να παραλάβει ένα εισιτήριο διαρκείας της ΚΑΕ είναι σημειολογική προς αυτή την κατεύθυνση. Ο Άρης γίνεται με αργά αλλά σταθερά βήματα ο Άρης της Ελλάδας. Βέβαια για να επιστρέψει ο Αυτοκράτορας στο θρόνο του πρέπει να μπει πολύ νερό στο αυλάκι, με κυριότερο στοιχείο -για την αρχή- την οικονομική συνέπεια στις τρέχουσες και παλαιότερες υποχρεώσεις.
Στα αρνητικά της όλης προσπάθειας είναι η μη αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Ο Θανάσης Τζεβελέκης, ο Πρόεδρος του οποίου το ονοματεπώνυμο έχουν πολλά από τα χρέη της ομάδας (καθώς ήταν στη διοίκηση ή διατηρούσε σε αυτή τον έτερο... καππαδόκη) παραμένει ο βασικός μέτοχος της ΚΑΕ. Γιατί άραγε; Περιμένει μήπως να αναλάβει ξανά μία "καθαρή" ΚΑΕ; Γίνονται προσπάθειες για αλλαγή της ιδιοκτησίας και εύρεσης κάποιας επενδυτικής πρότασης;
Και σ' αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα πρέπει να απαντήσει η διοίκηση. Τότε και ο κόσμος του Άρη θα "ζεσταθεί" στηρίζοντας με μεγαλύτερο ζήλο έμπρακτα την προσπάθεια σε οικονομικό και όχι μόνο επίπεδο.
ΥΓ. Στο αγωνιστικό κομμάτι η ομάδα όπως την παρακολούθησα στο "Nick Galis Cup" δείχνει θετικά σημάδια. Μάλιστα με εξέπληξε το πόσο γρήγορα η άμυνά της παρουσιάζεται τόσο ισχυρή απέναντι σε πολύ ποιοτικές ομάδες επιπέδου Euroleague. Βέβαια, είναι νωρίς ακόμα για συμπεράσματα καθώς τα φιλικά παιχνίδια και το παιχνίδι με τον Ηλυσιακό (ομάδα χαμηλότερης κατηγορίας) που δεν ήταν τηλεοπτικό δεν προσφέρονται για ασφαλείς κρίσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου